Σημάδια εξάντλησης στην πτώση τιμών σκληρού σίτου, ανοίγει δρόμος ανόδου
Οι περισσότεροι αναλυτές θα στοιχηµάτιζαν σε µια ανοδική αντίδραση τις επόµενες εβδοµάδες, µόλις το σοκ που προκάλεσε στην αλυσίδα εφοδιασµού η είσοδος της Τουρκίας, υποχωρήσει.
Υπενθυµίζεται ότι η Τουρκία, η οποία παραδοσιακά εξασφαλίζει ποσότητες της τάξης των 3,7 εκατ. τόνων σκληρού σίτου, µια σηµαντική παραγωγή που όµως περιορίζεται στην εσωτερική της αγορά, παρέδωσε σχεδόν 600.000 µε 700.000 τόνους σκληρού σίτου στην Ιταλία. Οι τιµές που έχει ανακοινώσει η αρµόδια επιτροπή ρύθµισης αγορών δηµητριακών της Τουρκίας για τη φετινή σοδειά σκληρού σίτου, είναι οι 9.000 τουρκικές λίρες ο τόνος, που αντιστοιχεί σε 311 ευρώ ο τόνος. Ωστόσο, στην ιταλική αγορά οι Τούρκοι αγοραστές πούλησαν µε 360 έως 390 ευρώ ο τόνος, κάτι που προκαλεί προβληµατισµό µιας και στο παρελθόν η Τουρκία ποτέ δεν πουλούσε κάτω από τις µέσες τιµές της αγοράς.
Ακόµα και έτσι, φαίνεται πως στις χαµηλές προσφορές της Τουρκίας διαµορφώνεται το «πάτωµα» για την φετινή εµπορική περίοδο ή διαφορετικά, η αγορά δεν θα µπορούσε να κινηθεί σε χαµηλότερα επίπεδα. Βασικό ζητούµενο που µένει να απαντηθεί, είναι το πόσο πάνω µπορούν να κινηθούν οι τιµές. Προς το παρόν, µια ασφαλής λύση, µε δεδοµένο ότι αρκετές ανάγκες έχουν πλέον καλυφθεί, είναι η σταθεροποίηση των τιµών.
Βιτρίνα της στασιµότητας αυτής, η νέα λίστα τιµών στην Φότζια που έµεινε αµετάβλητη για τρίτη κατά σειρά εβδοµάδα, µετά την κατακόρυφη πτώση των 60 ευρώ ο τόνος που σηµειώθηκε στις 30 Αυγούστου. Συνεπώς, για τα ποιοτικά σιτάρια µε ειδικό βάρος 78 kg/hl, υαλώδη 70% και πρωτεΐνη 12% παραµένουν σε τιµή αποθήκης εµπόρου 395-400 ευρώ ο τόνος και η δεύτερη ποιότητα µε ειδικό βάρος 76 kg/hl, υαλώδη 50% και πρωτεΐνη 11% σε τιµή αποθήκης εµπόρου 385-390 ευρώ ο τόνος.
Αµετάβλητες παρέµειναν οι τιµές και στα καναδέζικα σιτάρια στο Μπάρι, όπου οι ποιότητες µε 15% πρωτεΐνη πληρώνονται από 495 έως 500 ευρώ ο τόνος, έναντι των 540 και 560 ευρώ ο τόνος που πλήρωσε σε καθεστώς ταραχής η φυσική αγορά µέχρι και τις πρώτες εβδοµάδες Αυγούστου.
Σ’ αυτό το περιβάλλον, θα έλεγε κανείς ότι οι Καναδοί παίζουν ένα παιχνίδι υποµονής, υπολογίζοντας πως σύντοµα οι διεθνείς διαγωνισµοί και οι ανάγκες της βιοµηχανίας ζυµαρικών στην Ιταλία θα υποχρεωθεί να αναζητήσει νέες ποσότητες, που θα µπορεί να τις βρει σχεδόν αποκλειστικά εκεί. Το σκεπτικό υπαγορεύει πως σε µια χρονιά κατά την οποία αναµένεται περαιτέρω υποχώρηση κατά 200.000 τόνους στα τελικά αποθέµατα της χώρας, δεν µπορεί παρά οι τιµές να έχουν µικρά περιθώρια διόρθωσης και περισσότερες πιθανότητες για µια έστω και ισχνή ανάκαµψη.
Μάλιστα, στον Καναδά εξακολουθούν να προειδοποιούν ότι τα αποθέµατα σκληρού σίτου δεν βρέθηκαν ποτέ ξανά σε χαµηλότερα επίπεδα από αυτά στα οποία βρίσκονταν στα τέλη Ιουλίου, δηλαδή κάτι λιγότερο από 400.000 τόνους, ένα στοιχείο το οποίο δεν θα µπορούσε να αποτύχει στο να επηρεάσει τις τιµές τους επόµενους µήνες.
Ολόκληρο το ρεπορτάζ στην που κυκλοφορεί
